Kupuję to co trzeba i wchodzę do strefy safarii.

Na łączce, która się rozpościera przed drzwiami nie widzisz żadnych Pokemonów. Był już wieczór, co sprzyjało spotkaniu Pokemonów typu mrok oraz duch. Była to raczej ciepła noc, więc możliwe, że nad jakąś sadzawką spotkasz jakiegoś wodnego stworka. Ale narazie... pustka. Tylko trawa i drzewa.

Próbuję się ukryć w trawie. Może pokemony, jesli nie będą widzieć jakiegoś człowieka, to szybciej wyjdą?

Po kilku minutach siedzenia w krzunach wreszcie jakiś Pokemon się pojawił. Był on jasnofioletowy i miał (chyba) tępy róg na czole. Czujnie stanął na dwóch łapkach i zaczęła węszyć.

Podchodzę do Nidorana i zaczynam mówić: - Cześć, mała. Słuchaj, może zostaniesz moim pokemonem?

- Nido Nido Nidoran ? (Będę miała tam przyjaciół ?) - spytała Cię nieśmiało samiczka gatunku. Uśmiechnęła się przepraszająco i cofnęła się o krok. Widać jest troszkę nieśmiała.

- Wiesz, mam Sneasela. Niestety nie ma go teraz ze mną. Ale będzie okazja, aby się z nim mogła zaprzyjaźnić. Obiecuję.

- Nido Nido Nidoran Nido ? (A jaki ten Sneasel jest ?) - spytała się Ciebie ponownie samiczka swojego gatunku.  Przyglądała się Tobie uważnie, od czasu do czasu poruszając swoimi wąsikami. Widać chciała się dowiedzieć trochę o Twoich Pokemonach zanim się do Ciebie dołączy. To normalne, że nikt grzeczny i posłuszny nie chciałby wszędzie łazić na mrocznymi i dziwnymi typami, ne ?