Pewnego ładnego dzionka Shinako przybył na polankę ze swoimi pokemonami, postanowił że dzisiaj sobie trochę potrenują jednak nikt nie wiedział kogo zaszczyci Shinako trenując z nim. Po chwili chłopak wypuścił z czerwono-białej kulki pokemona imieniem Igglybuff.
-Hej Igglybuff co tam? Zapytał chłopak pokemona, a on odpowiedział.
-Iggly, Igglybuff! Widać było że pokemon na chęć treningu. Shinako był bardzo zadowolony z takiego obrotu spraw dlatego też powiedział miło żeby pokemon zaczął trenować.
Iggly skakał, biegał używał swoich umiejętności tylko po to by stać się lepszym, może nie tyle co dla swojego trenera ale dla samego siebie, Iggly chciał być coraz silniejszy, chciał pokonywać nowych przeciwników i co najważniejsze dobrze służyć swojemu trenerowi. Po niecałej godzince Igglybuff był wykończony.
-Dobra Iggly, nieźle się spisałaś, chodźmy. Chłopak pogłaskał pokemona po czym schował go do ballki, po chwili już go tu nie było.

Przychodzę w miejsce które odwiedziłem już parę razy, wypuściłem Wailmera z balla po czym powiedziałem.
-Słuchaj mały, czas na trening! Na początek rozgrzej się i potaczaj się trochę.
Po krótkim potaczanku ponownie rozkazałem.
-Teraz taczaj się i co chwile skacz wypuszczając wodną broń z pyszczka, celuj w te drzewka.
Wskazałem palcem po czym przyglądałem się treningowi.
Dalej było już z górki Wailmer trenował swoją siłę i inne duperele, w końcu jednak on był wykończony i postanowiłem go zawrócić sprowrotem.
-Dobrze się spisałeś Wailmer. Rzekłem po czym już mnie w tym miejscu nie było.

Pewnego pięknego dnia gdy słońce świeciło jasno na bezchmurnym niebie Shinako postanowił udać się nad swoją znajomą polankę gdzie były idealne warunki do treningu. Po dotarciu na miejsce chłopak wziął pokeballe ze swoimi pokemonami i myślał którego wytrenować.
-Wailmer jest już coraz silniejszy, pora dać innym szanse. Shinako wciąż intensywnie myślał.
-Za to Igglybuff jest trochę słabszy, chyba jego będę trenować chociaż...
-Seedot jest nowym pokemonem i musi się trochę zaznajomić z walką dlatego to jego będę dzisiaj trenował... Shinako zakończył intensywne myślenie po czym schował 2 pokeballe a trzeciego zostawił w ręcę, po chwili z kulki wyleciał pokemon-żołędź Seedot.
-Dobra Seedot witaj, dzisiaj będziemy trenować! Wypowiedział chłopak po czym pogłaskał Seedota po główce.
-Dobra zaczynajmy, Seedot użyj utwardzania!
Pokemon wykonał posłusznie rozkaz, po chwili był wytrzymalszy niż jeszcze przed chwilą.
-Dobra, teraz użyj wzrostu a następnie czekania!
Pokemon tym razem ponownie zrobił to co rozkazał mu Shinako.
-Jesteś świetny seedot, teraz biegaj od drzewa do drzewa uderzając każde drzewo jak najmocniej...
Teraz zaczęła się trudna jazda, Seedot starał się biegać jak najszybciej trenując swoją szybkość a także siłę uderzając w drzewa, Shinako dobrze wiedział jak trenować pokemony, dlatego po dość długim treningu Seedot padł z wyczerpania i błagał o powrót do pokeballa, Shinako nie chciał dłużej katować pokemona dlatego też zawrócił go do pokeballa.
-Już niedługo... już niedługo będziesz Nuzleafem a potem Shiftrym!
Shinako po wyszeptaniu tych słów przyczepił balla do pasa po czym opuścił to miejsce.

Kolejny dzień przynosi nowe siły i energię, Shinako postanowił to wykorzystać katując trochę swoje pokemony tylko tak jak zawsze miał dylemat kogo by tu potrenować, po krótkim namyśle wziął pokeball z seedotem i powiedział.
-Seedot wybieram ciebie! Czas na trening!
Mały żołądź wyskoczył radośnie z ballki po czym wskoczył na ramię swojego pana.
-Nie seedot nie czas na przyjemności, czas na trening!
Seedot lekko się zasmucił, ze smutną miną zeskoczył z ramienia Shinako po czym uśmiechnął się i czekał na rozkazy.
-Dobra Seedocik, potrenujmy najpierw szybkość, staraj się biegać jak najszybciej.
Żołądź szybko wziął się do treningu i zaczął biegać, widać było że jest zdeterminowany i chce już ewoluować, jego ewolucja Nuzleaf jest o wiele lepsza niż forma żołędzia.
Mijały sekundy, minuty Seedot coraz bardziej tracił zapał do treningu jednak się nie poddawał.
-Dobra Seedot odpocznij trochę. Powiedziałem po czym pogłaskałem pokemona po główce.
Seedot zaczął odpoczynek uśmiechnął się i wskoczył na ramię swojego pana jednak długo tam nie posiedział ponieważ po krótkiej przerwie żołądź musiał znów wziąć się za trening.
-Dobra Seedot, teraz ja będę rzucał w ciebie kamieniami a ty spróbuj ten ból zignorować używając utwardzenia!
Shinako widział że Żołądź zaczyna się utwardzać więc bez wahania wziął kamień który leżał najbliżej a następnie zaczął ciskać nim i następnymi kamieniami. Mimo utwardzenia pokemon zaczął odczuwać ból i miał dość.
-Dobra Seedot, przepraszam, chodź wskocz mi na ramię i pójdziemy już stąd.
Ucieszony seedot wskoczył na ramię swojego pana po czym on i Shinako odeszli z tego miejsca.

Następnego dnia gdy Seedot był wypoczęty i miał wielką chęć na trening Shinako zabrał go w miejsce gdzie trenował swoje pokemony. Gdy dotarli na miejsce Shinako odezwał się.
-To jak Seedot, gotowy na trening? Już niedługo ewoluujesz.
Uśmiechnąłem się po czym rozkazałem Seedotowi na użycie utwardzania, następnie kazałem mu biegać po polance i dwukrotnie biegać wokoło każdego z drzew znajdującego się w tym miejscu.
Seedot wykonał posłusznie polecenie jednak jest jeszcze mały i szybko się męczy dlatego też Shinako postanowił dać mu chwilę odpoczynku.
Seedot uśmiechnął się i usiadł Shinako na ramieniu. Po kilku minutach Seedot sam zszedł z ramienia i rozpoczął oczekiwanie na nowe polecenia.
-Dam ci odsapnąć od treningu szybkości, widzisz tamtą gałąź? Shinako wskazał na obłamał gałąź leżącą obok drzewa. Seedot przytaknął by oznajmić że już ją widzi. Shinako rozkazał mu.
-Dobra, teraz spróbuj podnosić tą gałąź.
Seedot wziął się do roboty, próbował podnosić gałąź jednak mu to nie wychodziło, Shinako widząc nieudolne próby swoje pokemony powiedział.
-Dobra Seedot, idziemy. I poszli