- Teraz się zapewne zastanawiasz, dlaczego ty?
Powiedział ironicznie potwór który znęca się nad twoją psychiką.
- Jest już 8 rano, a samolot odleciał jakieś 12 godzin temu.
Zaczął się przeraźliwie śmiać.
- Nie uciekłabyś przede mną, bo znam cię jak własną kieszeń, jesteś słaba ponieważ kiedy powie się "twój brat nie żyje" - płaczesz wniebogłosy wiejska dziewczyno.
Miarka się przebrała, najchętniej wstałabyś i pobiłabyś go na śmierć.

- Wiem więcej o twoim bracie niż ktokolwiek. I on wcale nie został porwany..
Zachował na koniec rąbek tajemnicy, która prawdopodobnie mówi wszystko o nim i o bracie. Byłaś zaciekawiona tak, aż zaczęłaś się strasznie pocić. Porywacz zauważył to, i powiedział w geście liderowania że on ma władzę ponieważ otarł ci twarz niebieską, jedwabną chusteczką, która o dziwo należała do twojego brata który niegdy, ależ przenigdy się z nią nie rozstawał ponieważ dostał go od wtedy umierającego pradziadka. Twarz prześladowcy była ukryta nadal za cieniem.

Postać wynurzyła się z cienia śmiejąc się tak głośno że miałaś dziwne uczucie osaczenia. Była to średniej wysokości postać o bardzo dobrej posturze. Zszokowało cię to że miał jedno oko, jasnoniebieskie, wręcz białe, za to drugie koloru piwnego. Śmiech rozległ się po całej "komnacie", a ty spojrzałaś jeszcze tylko raz na niego i stało się coś, czego nie spodziewałabyś się nigdy w życiu. Nie dość że chłopak był ubrany w ciuchy brata, to jeszcze czymś cię ogłuszył, ale to wcale nie był to twój ukochany braciszek. Obudziłaś się z piskiem, ale nie byłaś już do niczego przywiązana. Siedziałaś w miękkim fotelu, a do ciebie podeszła miła kobieta ubrana w granatowe ubranie.
- Czy coś się stało?
Zapytała, po czym ujrzałaś napis na jej przypince: Stewardessa Caroline. Po chwili uświadomiłaś sobie że jesteś w samolocie który leci do Unovy. Jak najszybciej chciałaś się wszystkiego dowiedzieć od miłej pani.

- Proszę pani jest 13:20. Dwadzieścia minut temu wsiadła pani do samolotu, a na lotnisku spotrzegłam pani przystojnego chłopaka.
Wpadłaś w głębokie zastanowienie. Chłopak? Ja szłam? Przecież byłam ogłuszona więc to niemożliwe - różnorodne myśli kłębiły się w twojej głowie która miała już wszystkiego serdecznie dość. Pomyślałaś że chłopakiem mógłby być ten Dante, a przyszłaś tu za wstawiennictwem Hipnozy jakiegoś złowrogiego pokemona. Ale nic! Teraz lecisz do Unovy i masz nadzieję na zemstę, bo ostatnie wydarzenia utwierdziły cię że on ma coś wspólnego ze zniknięciem brata.

- No dobrze..
Pani troszkę zniesmaczona odeszła do swojej kabiny stukając o podłoże wnętrza maszyny. Oparłaś głowę z ulgą, ale nagle poderwałaś się. Myślałaś dłuższą chwilę wystraszona. Sięgnęłaś do kieszeni i poczułaś dwie kulki oraz razem z tym ogromną ulgę. Z tym była tajemnicza moneta. Na jednej stronie był Gengar, a na drugiej uśmiechnięta buźka z przymkniętym oczkiem. Już złapałaś pokeball z Absolem, ale zaraz nad tobą zaświeciła czerwona lampa.
- O nie, nie!
Odezwał się niemiły już głos pracownicy statku powietrznego.
- Nie wolno używać pokemonów na statku. Proszę nie próbować bo zabiorę pani te kule na cały lot.
Trochę przyćmiona schowałaś pokeball'e ze strachu że mogłyby cię twoi kompani opuścić nawet w pokeball'ach.

Mimo dokładnych oględzin monety. Nie było w niej niczego nadzwyczajnego, prócz głupich obrazków które budziły u ciebie lekką gęsią skórkę. Nie mogłaś się doczekać kiedy znów zobaczysz towarzyszy. Po chwili przez "przedział" w którym siedziałaś, przechodził przystojny blondyn. Kiedy przechodził obok, zapytał czy może się dosiąść bo jego miejsce zajęła jakaś otyła osoba która musi siedzieć na dwóch krzesłach.

- Przepraszam, nazywam się Daniel. I chciałbym wiedzieć czy to miejsce jest wolne.
Powiedział blondyn, bez wyjaśniania sytuacji bo przecież ją znasz, ostudziły cię trochę jego słowa bo wręcz zapomniałaś o nim. Spojrzałaś na niego i zauważyłaś jakby był bardzo nachalny. Nie chciałaś aby siadał obok ciebie, bo byłaś przytłoczona całą sytuacją, ale głupio byłoby odmówić.

Zaczęliście jakieś bzdetne dyskusje o typach pokmonów oraz jakimiś liderami oraz gorącym tematem okazał się być temat grup przestępczych. Magma, Aqua..Plasma. Dużo tego ale ty nie zagłębiałaś się w głupie konwersacje z dosyć durnym człowiekiem. Wyszedł do ubikacji, a twój mózg wręcz zaświecił i jakby syrena odewała ci się uszach.Pomyślałaś:
*Dan, Drake .. Daniel !